شوری به دلم سر زد و بر هم آمد
انگــــار صــدای اســـم اعظم آمـد
تقویم دلم واشد و از هـر برگــش
عطـــر خوش ایـــــام محـــرم آمد
باز هم بیرقهای سیاه به اهتزاز در امده اند تا به عزای مولایمان بنشینیم
باز هم رخت های عزا بر تن شده اند تا همرنگ یوسف زهرا بشویم
باز هم ناله های جانسوز به عرش رفته اند تا همنوا با مادری دلسوخته شویم
باز هم دسته های عزا به راه افتاده اند تا همسفر ملائک بشویم
باز هم سیل اشکها جاری شده اند تا با آسمان همراه شویم
با زهم دستانمان را به سینه میکوبیم تا با اطفال حرم همدرد شویم
باز هم زنجیرها را به دوش میکوبیم تا زخم تازیانه ها را حس کنیم
باز هم محرم آمد تا داغ عطش تازه شود. خوب گوش کنید...
صدای گریه طفلی می آید... دردانه ام صبر کن،
ماهم منتظریم باران ببارد...
